Een pleidooi om je shit te onderzoeken door te ont-wikkelen
Ontwikkelen lijkt in deze maatschappij een manier om nog beter, mooier, gelukkiger en succesvoller te worden. We kijken naar ontwikkelen als een opgaande lijn. Het liefst met zo min mogelijk pijn en weerstand. Ik bekijk ontwikkelen graag vanuit een ander perspectief: namelijk ont-wikkelen: onszelf ontdoen van wikkels.
Wat zijn je overtuigingen?
Persoonlijke ontwikkeling is al jaren populair en corona heeft dat nog eens een flinke boost gegeven. Steeds meer mensen zoeken naar verdieping in hun leven en werk, hun business en spirituele groei. Deze populariteit voor ontwikkeling vind ik fantastisch!
Maar toch merkte ik iets bij mezelf de afgelopen jaren. Iets dat me ongemakkelijk maakte en wat ik vorig jaar hardop heb durven zeggen tegen mezelf: ik laat me nog te veel leiden door een maatschappij waar presteren en succes nog steeds hoogtij viert. Overtuigingen gonsden door mijn hoofd: “ik moet succesvol zijn”, “ik moet alles oplossen”, “ik moet hard werken”.
Herken je ze? Ik ken deze overtuigingen al een tijdje, heb ze veelvuldig onderzocht en dacht ook dat ik ze had ‘opgelost’: ‘als coach hoor je dat te doen’. Nog zo’n eentje… Totdat ik de pijn en het verdriet durfde toe te laten die ik jarenlang had gedragen, omdat ‘ik sterk moest zijn’. Weer eentje.
“Maar ik hield mezelf voor de gek. Ik bedekte mijn shit met een laagje vernis.”
De shitterigheid hoort erbij
Als we alleen focussen op de ‘leuke’ kant van ontwikkelen, hebben we geen oog voor de shitterigheid in het leven: onze traumatische ervaringen en onze schaduw.
Als we doorslaan in het najagen van een immer groeiend succesvol beeld van onszelf, jagen we iets na wat ons ten diepste niet gelukkig maakt. Als je op diep niveau wilt ontwikkelen, dan zal je ook de pijn en angst moeten aankijken. En dat kan door jezelf te ont-wikkelen.
Jezelf ontdoen van wikkels
Ontwikkelen gaat voor mij in de kern dus niet over ‘beter worden’, maar over jezelf ontdoen van wikkels. Wikkels die ons hebben gevormd en die we mee hebben gekregen van ons denken, ons familiesysteem en onze (voor)ouders.
Denk bijvoorbeeld aan de mooie en minder mooie dingen die je van huis uit hebt meegekregen. De normen en waarden die van belang waren in de omgeving waar jij opgroeide. De cultuur van het land waar je opgroeide die niet alleen jou, maar een heel collectief heeft gevormd.
Om ons te beschermen tegen de pijnlijke dingen omringen we onszelf met een flinke laag wikkels. Maar eigenlijk belemmeren ze ons in het hier-en-nu. Toch lopen we er dagelijks mee rond en ze bepalen een groot deel van ons denken, voelen en gedrag.
Ont-wikkelen is ontwarren
Ont-wikkelen is een levensproces. Het kost tijd en energie en eerlijk gezegd kan het ook behoorlijk oncomfortabel zijn en pijn doen. En pijn ontwijken we liever. Het kan ook enorm chaotisch zijn. Ont-wikkelen is daarom ook een proces van ontwarren.
En toch, als we eenmaal beginnen, zetten we iets in gang. We beseffen dat we patronen hebben die niet altijd goed voor ons zijn. De drive om ‘beter te worden’ komt dan voort uit jezelf en minder uit de omgeving, de maatschappij, je werk of je ego. Weggestopte pijn komt naar boven en door deze te doorleven, ga je ontwarren, ga je helen en ga je uiteindelijk groeien.
Geen ‘goed’ of ‘fout’
Dit klinkt allemaal best zwaar en dat is het soms ook. Maar… ont-wikkelen is ook heel leuk. Want je zal verbaasd staan wat je over jezelf ontdekt!
Je komt talenten tegen waarvan je niet wist dat je ze had. Je gaat begrijpen waarom je doet zoals je doet. Je gaat leren hoe je met jouw manier van denken de realiteit kan veranderen. Je leert te accepteren waar je wel, geen of weinig invloed op hebt. En je ontdekt over hoe jouw familiegeschiedenis jou nu nog beïnvloedt.
We (ver)oordelen onszelf nogal eens, vaak onbewust. Door je bewust te worden van alles wat in jou is, ga je minder labelen als ‘goed’ en ‘fout’. Ont-wikkelen kan op vele manieren, in verschillende tijden en door diverse stappen te zetten. Heb geduld en wees mild voor jezelf. Voor alles is een tijd. Jij voelt wanneer die tijd is.
Trust the process
Ieders pad van ont-wikkelen is anders en uniek. Er is geen vast patroon of een gedetailleerd stappenplan voor.
Het is bij tijden superhard werken. En bij tijden superleuk. Soms zit je in een stroomversnelling en soms mag je even stilstaan. Soms heb je geen idee waar het heengaat. Een mooie zin die mij enorm helpt is “Trust the proces”. Dat helpt mij een diep vertrouwen en rust te hebben in het pad dat ik ben ingegaan.
“Mijn uitnodiging naar mezelf is om het hele leven in al zijn volheid te omarmen.”
De schaduw aankijken
Mijn drive is om alles ‘goed’ te hebben, op te lossen en in het reine te zijn. Tijdens mijn opleiding tot coach 11 jaar geleden werd ik flink door de mangel gehaald.
Door een docent werd ik geconfronteerd met deze drive om alles opgeruimd te hebben, maar dat ik ook een schaduw in me heb waar pijn zit. Woest werd ik vanbinnen. Hoe durfde ze… Maar ik hield mezelf voor de gek. Ik bedekte mijn shit met een laagje vernis. Dus ik ging aan de slag om deze weggestopte schaduw te onderzoeken.
Toen mijn moeder 1,5 jaar geleden overleed, voelde ik dat het tijd werd om de vrouwelijke lijn uit te zoeken. Op dit moment duik ik dieper in mijn familiehistorie en kom ik ontzettend mooie, krachtige, maar ook pijnlijke kanten tegen.
Ik krijg nog dieper inzicht in (on)bewuste patronen en overtuigingen. Stap-voor-stap ont-wikkel ik nieuwe lagen en ontdek mijn ‘zelf’. Hier mag ik omarmen, loslaten, vergeven en helen. Makkelijk? Nee, zeker niet. Het vraagt discipline en vooral veel geduld. Maar het is me alles waard.
Bewuster leven
Mijn wens is dat we bewuster durven te leven door onszelf te ont-wikkelen. En dat hoeven we niet alleen te doen, juist niet!
We hebben elkaar zo nodig. Je kunt ook ont-wikkelen door een gesprek met een ander, een goed boek te lezen, door inspirerende muziek, mediatie, yoga of een andere sport, schrijven in je dagboek. Zoek jouw manier.
Het leven heeft z’n ups en downs. Shit happens. Mijn uitnodiging naar mezelf is om het hele leven in al zijn volheid te omarmen. Leuke en niet-leuke dingen. Vreugde en verdriet. Wonderen en ellende. Huilen en lachen. Dwars door alle ervaringen, eigenschappen en momenten heengaan die ons hebben gevormd en nog steeds vormen. Een leven lang. I love life.
Mijn 5 tips aan jou
Ik heb geen stappenplan, alleen een uitnodiging: durf je zelf te ont-wikkelen. Ik wil met je delen wat mij helpt, maar volg vooral jouw eigen route (tip 5):
1. Wordt bewust van jouw gedachten, hoe ze je helpen of belemmeren en waar ze vandaan komen.
2. Voel jezelf in je lijf en luister naar jezelf (bijvoorbeeld door meditatie, yoga, wandelen..etc.)
3. Lees boeken die je inspireren (auteurs die mij inspireren: Els van Steijn, Eckhart Tolle, Danielle Braun, Paolo Cognetti, Paulo Choelo).
4. Praat of spar met mensen uit je omgeving, je dierbaren, collega’s, een coach of therapeut. Delen en luisteren in verbinding is voor mij zeer waardevol.
5. Volg vooral je eigen route♥